2006 Updated 24 juli 2010
Datum: 3-5 juni 2006
Acts: zie programma

Locatie: Megaland Landgraaf

Entree: 3 dagen met camping kost dit jaar € 99,00. Pinkstermaandag kost € 59,00, dagkaart zondag: € 45,00, dagkaart zaterdag; € 35,00
(v.v. prijzen excl. servicekosten, De voorverkoop start zaterdag 11 maart 2006 om 10.00 uur.)
Bestel je kaartjes via internet in Nederland, België en Duitsland

Weer: redelijk droog en zonnig

Toeschouwers: 63.000

Presentatie: Giel Beelen, Dolf Jansen en Claudia de Breij

BELANGRIJKE OPROEP!!!

BELANGRIJKE OPROEP!!! Recencies zaterdag  Recencies zondag  Recencies maandag  Suggesties 2006  Statistieken  Pinkpop DVD's  Interview Jan Smeets

Vol Pinkpop bekent kleur als rockfestival
LANDGRAAF - Voor Pinkpop zal 2006 de geschiedenis ingaan als het jaar waarin het festival terugkeerde naar de basis. Geen avonturen meer: de gitaren domineerden.
Was het ooit zó druk voor het hoofdpodium van Pinkpop? Meestal is de uittocht tijdens de slotact al in volle gang, maar nu staat iedereen er nog, tot ver achter de geluidstoren, dicht opeengepakt. De zon gaat onder en werpt goudgeel licht op de menigte, die als één man meezingt met Dani California van de Red Hot Chili Peppers: 'California, rest in peace/ simultaneous release.'

Daarna volgt Scar Tissue. Daarna Otherside. Drie van de allerbeste Peppers-songs als openingssalvo. Niet iedereen kan het goed horen, want het geluid verwaait nogal, maar de sfeer is er niet minder om. Dít was wat Pinkpop zich gewenst had als revanche voor het 'rampjaar' 2005: een strakblauwe hemel, een mooi programma, een afsluiter van stadionallure en een vol Megaland. Jawel: de 37e editie van Pinkpop was uitverkocht.

Het zou overdreven zijn om van een 'wederopstanding' te spreken, maar Pinkpop had het succes wel nodig. Vorig jaar, toen het al halverwege mei Pinksteren was en Pinkpop het enige grote Europese popfestival van dat weekend, wensten de grote namen niet uitsuitend voor Pinkpop naar Europa te komen, en liet het publiek het afweten. De 'dip' was voorzien (en de opleving van dit jaar ook), maar 20 duizend man was wel erg mager.

Had Pinkpop een imagoprobleem? Was het festival passé, en loopt het publiek alleen nog warm voor het hippere Lowlands, dat meer biedt dan alleen muziek? En: klopten de geruchten dat festivalbaas Jan Smeets zou stoppen als de editie van 2006 niet zou uitverkopen? Eén ding is zeker: met dat imagoprobleem valt het nogal mee. Als het affiche fraai is, stroomt de weide vol. Zo simpel is het blijkbaar. Het jaar 2006 zal de boeken ingaan als het jaar waarin Pinkpop terugkeerde naar de basis. De laatste tien jaar leek het traditionele Limburgse rockfestival even progressief en stilistisch divers te willen zijn als Lowlands, met hier en daar iets exotisch en meermalen een dance-act als één van de headliners.

Dit weekend bekende Pinkpop kleur als rockfestival, met een affiche dat gedomineerd werd door gitaren. Op de afsluitende maandag waren Jamie Lidell en Opgezwolle de enige twee uitzonderingen op de regel, maar wel twee hele leuke. Lidells optreden in de John Peeltent was soulvol en vermakelijk, terwijl Opgezwolle dezelfde tent om de vinger wond met de beste nederhop van dit moment. In de John Peel-tent, pal naast het hoofdpodium, waren sowieso de leukste optredens te zien, bijvoorbeeld van The Zutons en Editors, maar vooral van The Flaming Lips (die er weer een dolle boel van maakten met confetti, ballonnen en een leger dansende kerstmannen) en Infadels, een bijna belachelijk goede live-band uit Londen die een opzwepende mix van dance en rock speelt. Wat een euforie. De Infadels hebben er beslist een tent vol nieuwe fans bij.

Aan de andere kant van Megaland, op het kleinste van de twee openluchtpodia, werden de meeste decibellen geproduceerd: op zondag door Vankatoen, rock-'n-rollbeest Danko Jones en Alter Bridge, en op maandag door Soulfly, Nickelback en het teleurstellende Deftones, ooit de meest bezwerende representant van de nu-metal, maar in Landgraaf rommelig en artistiek uitgeblust.

Wat Morrissey als headliner op dat 'hardrockpodium' te zoeken had? Hij zal het zich ook hebben afgevraagd, maar het weerhield de veteraan uit Manchester er niet van om een uitstekend optreden te verzorgen. Dissonanten waren er natuurlijk ook, zoals de volslagen oninteressante Bloodhound Gang, voormalig Skunk Anansie-zangeres Skin en - heel jammer - de Nederlandse gitaarbands op het hoofdpodium, Racoon en Bløf, die keurige, degelijke popmuziek speelden, maar wat waren ze dodelijk braaf en saai.

Dat was eigenlijk het enige dat ontbrak aan Pinkpop 2006: een Nederlandse rockartiest met branie, die voor wat vuurwerk op het hoofdpodium had kunnen zorgen. Anouk, die bedankte voor de eer toen ze naar haar zin te vroeg op de dag moest spelen, was bijzonder welkom geweest. Gelukkig werd Pinkpop gedragen door enkele openbaringen in de John Peel-tent én de bands waarvan mocht worden verwacht dat ze de kar zouden trekken: Franz Ferdinand, Keane, Tool en natuurlijk de Peppers. Er moest diep in de buidel worden getast om hen naar Landgraaf te halen, maar ze duwden Pinkpop over het dode punt, zoals gehoopt. Als rockfestival van het oude stempel, met elk jaar een goede mix van frisse alternatieve gitaarbands én goed gekozen topnamen, kan Nederlands oudste popfestival nog jaren voort.
Bron: Reportage door Menno Pot (Telegraaf) / Foto: Frank Vaartjes

Pinkpop weer eens helemaal uitverkocht/ Foto: Frank Vaartjes
Landgraaf, 6 juni. Hoe belangrijk een grote, publiekstrekkende hoofdact voor een popfestival is, leert de recente geschiedenis van Pinkpop. De laatste jaren kwakkelde het oudste popfestival van Nederland nogal, met als kwantitatief dieptepunt de editie van vorig jaar die maar zo'n 20.000 bezoekers naar Landgraaf trok. Voor de 37ste editie tastte Jan Smeets, de man achter Pinkpop, maar eens diep in de buidel. De Red Hot Chili Peppers kostten 900.000 euro, maar het resultaat was er dan ook naar.

De opgeluchte Smeets signaleerde meer dan 65.000 'unieke bezoekers': er waren zaterdag en zondag ook nog wat dagkaartkopers. Gisteren, op de belangrijkste dag, waren er naar schatting ruim 63.000 mensen. ,,We hebben ook nog dagkaarten in de voorverkoop gedaan, maar het kan zijn dat die mensen nog in de file staan."

Want zulk succes heeft ook een keerzijde. Op het terrein viel de drukte nog te overzien, maar op de toegangswegen stond het verkeer tot diep in de middag vast en dat is niet direct een Pinkpop-traditie. Hoe dan ook: het veld kleurde met al die drukte weer ouderwets roze, dankzij de traditionele, karakteristieke Pinkpop-zonnehoedjes op de bolletjes. Die hoedjes waren praktisch, want het bleef een groot deel van de dag prettig zonnig.

Bij het vallen van de avond was het voor het grote podium een gedrang van jewelste, voor de band die het verschil maakt van meer dan 40.000 kaartjes. Sinds The Red Hot Chili Peppers in 1988 voor het eerst op Pinkpop stonden, heeft de groep zich ontwikkeld van een woeste en niet al te zuivere funkrockmachine tot leveranciers van geoliede en ook wel wat braafjes klinkende rock. Maar spektakel levert de groep evengoed, ook zonder sokken om de edele delen. Men ging funky van start, waarna meteen de gladde hit Dani California erin werd geknald. Een voorspelbare openingszet met twee uitersten in het groepsgeluid, maar het publiek was ermee gewonnen. Met zijn explosieve gitaarsolo's was gitarist John Frusciante de smaakmaker van de set.

De dag begon luidruchtig: de rouwdouwende metal van het Braziliaans-Amerikaanse Soulfly stond tegelijk geprogrammeerd met de hopelijk satirisch bedoelde neo-hardrock van Living Things. De in harde muziek geïnteresseerde bezoeker kon óf kiezen óf in een noodgang de forse afstand tussen de beide podia afleggen. Nu werd die publieksgroep op deze festivaleditie in de watten gelegd: later die middag spreidde de nu-metal-groep Deftones dramatische zanglijnen over stuiterende ritmes en een dag eerder concerteerde artrockgroep Tool.

Foto: Frank Vaartjes
Het contrast tussen de welluidende saaiheid van David Gray en, tegelijkertijd, de futuristische soul van Jamie Lidell mocht er ook wezen. Lidell en zijn twee begeleiders presenteerden hun liedjes in een uitgebeende opzet, die zich onverwacht goed leende voor lang uitgesponnen improvisaties. Verrassender nog was de luidruchtige publieke bijval voor dit dwarsige podiumbeest, een welkome afwisseling op een festival dat verder, als vanouds, vooral blanke rock op de drie podia bracht.

Zulke publieke bijval was schaars voor Bløf. Ondanks de inbreng van gastmuzikanten als de Cubaan Eliades Ochoa, deed deze Zeeuwse band amper moeite om een festivalsfeer te creëren. Toen zanger Paskal Jakobsen het publiek uitnodigde om wat mee te springen, rees de vraag: waarom eigenlijk? De muziek, oerdegelijk maar weinig sprankelend en opmerkelijk bezonken in tempo, gaf er immers weinig aanleiding toe. Dan was Keane, hoewel ook hoog op de saaiheids-schaal, iets vermakelijker, met zo'n hyperactieve zanger als Tom Chaplin. Maar als het echt springerig moet zijn, is Franz Ferdinand uiteraard een meer voor de hand liggende kandidaat - in meer opzichten, want echt verrassen doen de Schotten niet meer.

Het meest verwarrend, verrassend en kleurrijk was de opkomst van The Flaming Lips. Voorman Wayne Coyne kwam uit een enorme, doorzichtige bol en werd bijgestaan door kerstmannen, gemaskerde superhelden en aliens, naar verluidt gerekruteerd uit vertegenwoordigers van de Nederlandse muziekindustie. De actie werd luister bijgezet met enorme oranje ballonnen en bakken confetti. Het slotnummer, War Pigs van oer-metalband Black Sabbath, contrasteerde heftig met de geforceerde psychedelica in de rest van de set. Verder ging het op Pinkpop niet, bij het in kaart brengen van de marges van de rock.
Bron: NRC door Door Jacob Haagsma

Alles zit mee op Pinkpop 2006 / Foto: Frank Vaartjes
In het pinksterweekend vindt in het Limburgse Landgraaf traditioneel het Pinkpopfestival plaats. Gisteren was het festival met 60.000 bezoekers uitverkocht; op zaterdag en zondag waren er zo'n 30.000 bezoekers. Een heel stuk meer dan de slechts 20.000 bezoekers die Pinkpop vorig jaar bezochten. Vele kritieken op het programma hebben er toe geleid dat de samenstellers hard gewerkt hebben aan een goed programma, met daarin zowel 'grote' namen als aanstormend talent.

De bezoekers zagen op zaterdagavond de populaire Engelse Britpop band Kaiser Chiefs op het grote podium, gevolgd door de afsluitende act van de avond, het eveneens uit Engeland afkomstige Placebo, dat in augustus ook op het Lowlandsfestival zal optreden. Hoewel beide bands een gedegen optreden neerzette was er niet echt sprake van een festivalsfeer. Temeer daar Placebo na een show van anderhalf uur met veel nummers van hun nieuwe album Meds om 22.30 uur de laatste akkoorden aansloeg en er daarna op het festivalterrein niets meer te beleven was.
Zondagmiddag mocht het Deense Kashmir het spits afbijten op het hoofdpodium. En hoewel het altijd lastig is om als eerste band op te treden zetten de band met hun zorgvuldig gecomponeerde popsongs precies de juiste toon. Dat in tegenstelling tot Bloodhound Gang. De Amerikanen probeerden met flauwe grapjes het publiek te vermaken. Gelukkig heeft de band wel zelfkennis: ,,We know we are not a good band, so thank you for hanging out with us", zo besloot zanger Jimmy Pop het optreden.

Zondag waren ook twee Belgische toppers te bewonderen. Op het hoofdpodium zette dEUS een goed optreden neer. Desondanks reageerde het publiek mat. Hooverphonic daarentegen kreeg in de tent naast het hoofdpodium het publiek wel mee in een set met de kenmerkende filmische sfeermuziek die deze Belgen inmiddels een goede reputatie heeft bezorgd. In dezelfde tent, die genoemd is naar John Peel - de vermaarde BBC-radiopresentator die een neusje had voor talentvolle bands - maakten de Britse bands The Infadels en The Zutons veel indruk met energieke shows. De zondag werd afgesloten met de Amerikaanse metalband Tool.

De harde lijn van Tool werd gisteren voortgezet door het Braziliaanse Soulfly dat speelde op het 3FM-podium aan de andere kant van de drafbaan. Zoals altijd zette de Brazilianen een strakke en harde set neer waar het publiek fanatiek op meesprong. Over vier weken is Soulfly één van de publiekstrekkers op het Burgumse Wâldrock. De roem van het Britse Editors is hen na het alom bejubelde debuutalbum Backroom vooruitgesneld, want de tent waar ze in speelden was eigenlijk te klein voor hen. In dezelfde tent was Jamie Lidell een relevatie, en de show van de The Flaming Lips een waar spektakel, waarmee geconcludeerd mag worden dat John Peel's naam eer aan gedaan wordt.

De belangrijkste publiekstrekkers op het hoofdpodium zijn echter Franz Ferdinand, de onbetwiste voorganger in de momenteel herontdekte Britpopscène. Met twee succesvolle albums met pop-punkerige meezingliedjes en drie jaar intensief toeren heeft het Britse viertal de sterstatus terecht bereikt. De andere grootheid op het Limburgse podium zijn de Amerikanen van Red Hot Chilli Peppers. Al in 1988 en 1990 stonden ze op Pinkpop, maar nu als onbetwiste headliner. Met de release van het nieuwste album Stadium Arcadium spelen ze maar weinig in Europa, maar in de wens om Pinkpop duidelijk van andere festivals te doen onderscheiden heeft de organisatie diep in de buidel doen tasten. Daarmee heeft Pinkpop 2006 dan ook en afsluiter met een serie hits achter zijn naam die door iedereen kunnen worden meegebruld. Samen met drie dagen zon, zat Pinkpop dit jaar alles mee.
Bron: door Paul Van Berlo

6 juni 2006 - Zonnige slotdag voor uitverkocht Pinkpop / Foto: Frank Vaartjes
LANDGRAAF (ANP) - Met een vlammende gitaarsolo van de Red Hot Chili Peppers is de 37e editie van Pinkpop rockend gisteren afgesloten. Het driedaagse muziekevenement verliep succesvol, het was uitverkocht en de zon scheen regelmatig.

Het optreden van de Peppers begon met een minutenlange gitaarsolo. Zanger Anthony Kiedis stuiterde het podium op en het complete publiek van voor tot achter op het veld trakteerde hem op een daverend applaus en gejuich.

Een stuk rustiger was het optreden van de Zeeuwse mannen van Bløf. ,,Wat een mooie dag, zongen ze maandagmiddag en dat klopte ook, want de zon straalde en de lucht bleef blauw. De weergoden waren ook onder anderen Keane, Editors en Deftones goed gezind. Twee decennia geleden zouden The Smiths naar Pinkpop komen, maar dat optreden ging niet door. Maandagavond stond voormalig voorman Morrissey op de planken en hij opende met Hang the dj, een van de grootste hits van The Smiths.

Nelly Furtado, Paul Weller, Kraak & Smaak, Infadels, Racoon en Bloodhound stonden eerder dit weekend al op het podium. De kwajongensstreken van laatstgenoemd zorgden voor de nodige hilariteit. De zanger urineerde in zijn petje en zette die vervolgens doodleuk op zijn hoofd.

Pinkpop was dit jaar weer goed druk, na een zeer rustige vorige editie. In 2005 bezochten ongeveer 20.000 mensen het festival. Er was toen veel commentaar op het programma, er zouden geen echte publiekstrekkers zijn. De pinkstermaandag, traditioneel de best bezochte dag, liepen er meer dan 60.000 mensen rond op het terrein. Het verkeer liep maandagmiddag helemaal vast, op de wegen naar Landgraaf stond een kilometers lange file.

De dagen voor Pinkpop begon, was het hele terrein door de regen drassig geworden. De organisatie gooiden er tienduizenden euro's tegenaan om de wegen op en rond het festivalgebied begaanbaar te maken. Het festival verliep rustig, de politie heeft het weekend ongeveer twintig aanhoudingen verricht. Het gaat vooral om overtredingen van de opiumwet en wapenbezit. Een persoon, een 27-jarige inwoner van Heerlen, is aangehouden omdat hij niet van de camping af wilde na bevel van de politie.
Bron: ANP 6 juni 2006

Zondag 4 juni 2006 - Pinkpop verloopt rustig
LANDGRAAF - Pinkpop verloopt tot dusver zonder noemenswaardige incidenten. Dat heeft een politiewoordvoerster zondagmiddag gemeld.
De politie heeft slechts enkele mensen aangehouden, met name voor openbare dronkenschap. Ook maakte de politie een einde aan een beginnend opstootje. Een pinkpopganger die pepperspray bij zich had, is via snelrecht beboet. Vlakbij het pinkpopterrein vond de politie een gestolen auto. Daarbij is een persoon aangehouden. ,,Het aantal aanhoudingen bedraagt nog geen tien, op zo'n grote hoeveelheid mensen is dat te verwaarlozen'', zei de woordvoerster van de politie. De 61.000 bezoekers hebben op het doorweekte terrein wel last van de vochtige grond, maar het is er droog, en nu en dan schijnt de zon.
Bron: (ANP)

Interview: Jan Smeets
'Cruijff was ook niet iedere wedstrijd top'
Het had weinig gescheeld, of Pinkpop was vorig jaar na 36 edities ter ziele gegaan. Tot grote opluchting van vooral festivaldirecteur Jan Smeets (61) gebeurde dat niet en presenteert hij komend Pinksterweekend een keur aan nationale en internationale topacts. Metro legde de nestor van de Nederlandse muziekfestivals een aantal pittige stellingen voor.

Stelling 1: Jan Smeets heeft een klotejaar achter de rug.
“Dat kun je wel stellen ja. Niet alleen vanwege een toch dramatische Pinkpop. Nou ja, dramatisch. Qua uitvoering is het allemaal goed gegaan, we kregen heel veel positieve reacties van bezoekers. 'Een prachtig tuinfeest', was een veelgehoorde opmerking. Zakelijk gezien heb ik een godsvermogen verloren. Daar kwam nog eens bovenop dat mijn oudste dochter op een gegeven moment kwam melden dat ze ging emigreren.”

Naar België? “Nee, naar Nieuw-Zeeland! Aan de andere kant van de wereld. Was het maar naar België, dan had ik er natuurlijk geen moeite mee gehad. Want met drie kleinkinderen is mij dat niet in de koude kleren gaan zitten. En die mededeling kwam ook nog eens tijdens de hele discussie of we vorig jaar misschien een jaartje moesten overslaan.”

Overslaan? “We hebben serieus overwogen Pinkpop een jaar over te slaan. Dat was op het moment dat we pas 5000 kaarten hadden verkocht. We hadden wel vaker tegenslag, Cruijff was toch ook niet iedere wedstrijd top. Vorig jaar was het wel heel erg. 'Gaat dit nog wel goed komen', dacht ik. Uiteindelijk ging Pinkpop tóch door, maar mijn dochter vertrok ook. Al ben ik verheugd dat ze inmiddels is teruggekeerd.”

Stelling 2: Jan Smeets heeft getwijfeld over het bestaansrecht van Pinkpop.
“Oh, dat zeker. Natuurlijk. Ik had 36 jaar te overzien en met die statistieken in de hand en met datgene dat vandaag de dag in festivalland gebeurt, ben ik gaan kijken of Pinkpop inderdaad nog bestaansrecht had. Was de tijd zodanig veranderd dat we beter konden stoppen?”

Je bezoekers waren verzadigd? “We waren 36 jaar lang de koning en ineens trek je nog maar 20.000 mensen, dus dan is er iets aan de hand. Al had ik het eerder meegemaakt, dat we weinig toeschouwers trokken. In 1982 doordat The Rolling Stones in dezelfde week optraden in De Kuip en in 1985 omdat ik toen net als vorig jaar ook geen sterk programma rond kreeg. Daarna zijn er meer stadionconcerten geweest, maar bleven de mensen naar Pinkpop komen. Totdat ook het aantal festivals begon toe te nemen. De vijver is even groot gebleven, alleen zijn er meer vissers.”

Het aas van Pinkpop was niet goed genoeg? “Pinkpop heeft altijd voorzien in een behoefte. Nu moeten we dat ineens omdraaien, je moet een behoefte creëren. Maar alles is grootser en daarmee duurder geworden. Wij zijn geen Holland Festival, dat drijft op subsidie. Bezoekers moeten zorgen dat de kosten gedekt zijn. Dan moet je ook wel iets te bieden hebben.”

Dat had Pinkpop vorig jaar niet? “Als je geen adequaat programma hebt, dan kun je uitglijden. Na 36 jaar heb ik wel geleerd dat ons publiek uit drie lagen bestaat. Je hebt feitelijk zo'n 30.000 diehards, mensen die sowieso komen. Ongeacht wie op je affiche staan. Het middenrif zijn de mensen die 'value for money' willen, zij komen puur op één of twee grote namen af. En de laatste groep komt zodra je 50.000 kaarten hebt verkocht.”

Stelling 3: Jan Smeets slaat keihard terug.
“Dat heb ik in het persbericht gezet toen we het grootste deel van ons programma bekend maakten. De pers reageerde daar positief op, dat was vorig jaar wel anders. We hebben eigenlijk twee dingen gedaan, het was alles of niets. In de eerste plaats had Pinkpop een act met stadionallure nodig, dat werden uiteindelijk de Red Hot Chili Peppers. En daarnaast hebben we voor het eerst alle drie podia gedurende het hele festival bezet, totaal 39 acts. Dat hebben we ook wel te danken aan Rock Am Ring en Rock In Park in Duitsland. Doordat die festivals hetzelfde weekend plaatsvinden, konden we grote namen boeken. Want het is voor Pinkpop niet haalbaar grote acts te boeken als ze op dat moment niet door Europa trekken. Dat is gewoon onbetaalbaar.”

Stellling 4: Jan Smeets is trots op zijn programma.
“Absoluut, we hebben zeker zestien, zeventien topacts. Dat gevoel had ik niet eerder, dus wat dat betreft kun je stellen dat ik trots ben. Waar ik helemaal blij mee ben, is Morrissey. Hij zou in 1987 al komen met The Smiths, maar zegde toen op het laatste moment af omdat we hamburgers verkochten. 'I beg your pardon', zei ik hem. Achteraf bleek het verzonnen omdat ze toen al ruzie hadden en niet veel later uit elkaar gingen. Dat hij nu bijna 20 jaar later alsnog komt, vind ik prachtig.”

Wie zou je verder nog wel eens willen boeken? “Dat zijn er zoveel. Ik kijk met een jaloerse blik naar Roskilde, die hebben dit jaar Bob Dylan. Maar als ik er één moet noemen, dan is het Neil Young.”

Met alle respect voor Neil Young, maar die past toch eigenlijk niet op Pinkpop?
“Niet direct. Al denk ik wel dat ons publiek dermate muziekminded is, dat ze het zullen waarderen. Ik heb al jaren de droom dat Neil Young afsluit met 'Rockin' In A Free World'. Dat zou toch geweldig zijn?”

Stelling 5: Jan Smeets maakt de 40 niet vol.
“Dat was ik wel van plan. Sterker nog, ik ga de 50 vol maken. Dat jaar word ik 75, dus een dubbel jubileum. Als mijn lichaam mij niet in de steek laat en we financieel daadkrachtig genoeg blijven, gaat dat ook gebeuren. Daarbij, ik doe dit nu voor het 37e jaar en weet gewoon niet anders.”

Programma Pinkpop 2006
• Pinkpop heeft totaal 39 acts in drie dagen. De bekendsten uitgelicht:
• Zaterdag 3 juni onder meer Dresden Dolls, Kubb, Kaiser Chiefs, Paul Webber, Nelly Furtado en Placebo.
• Zondag 4 juni onder meer Bloodhound Gang, Racoon, Danko Jones, Alter Bridge, dEUS en Tool.
• Maandag 5 juni onder meer Jamie Lydell, Opgezwolle, Soulfly, Nickelback, Morrissey, Skin, Bløf, Keane, Franz Ferdinand en afsluiter Red Hot Chili Peppers.
Bron: Metro 31-05-2006 door Jochem Geerdink

Wil jij je ervaringen en leuke belevenissen op Pinkpop 2006 kwijt, laat 't ons dan weten via