BELANGRIJKE OPROEP!!!
Heb jij als pinkpopbezoeker mooie foto's gemaakt van de bands en artiesten, en wil jij dat deze vereeuwigd worden op deze website verzoek ik je om contact op te nemen
BELANGRIJKE OPROEP!!!
Sebadoh Klik hier voor de playlist DE FEITEN: Amerikaans indie-rock-trio onder leiding van voormalig Dinosaur Jr.-bassist en lo-fi held Lou Barlow. Sebadoh begon aanvakelijk als thuisproject voor Barlow waarbij hij hulp van Eric Gaffney kreeg. De albums Freed Man en Weed Forestin zijn daarvan het resultaat. Later werd bassist Jason Loewenstein aangetrokken en kon Sebadoh een volwaardige band worden genoemd. In 1993 werd drummer Gaffney vervangen door Bob Fay. Met John Davis vormde Barlow tegelijkertijd Folk Implosion, een project waarmee hij in Amerika een heuse Top 10-hit scoorde met de single Natural One. Sebadoh zelf verwierf in de hoogtijdagen van de grunge een cultstatus in independent-kringen en bleef deze tot op de dag van vandaag behouden met Sebadoh-platen als Bakesale en Harmacy. Begin 1999 kwam het goed onthaalde album The Sebadoh in de schappen. Intussen is Bob Fay vervangen door Ross Pollard. DE MUZIEK: Veelzijdige indie-rock doordat alle bandleden songmateriaal aanleveren. Barlow's werk is vaak gevoelig en ingetogen, terwijl Jason Loewenstein de minder genuanceerde noise aan het Sebadoh-repertoire toevoegt. HOOGTEPUNT: De nummers van Lou Barlow. DIEPTEPUNT: De rest. Nou, dat is wellicht overdreven, maar Barlow is simpelweg de beste liedjesschrijver van de groep. PODIUMPRESENTATIE: Zonder opsmuk. Beter geschikt voor kleine zalen dan grote tenten. SAMENSPEL: Goed, alleen zouden ze een paar roadies kunnen gebruiken. Vaak te lange gitaar-stem-pauzes tussen nummers. PUBLIEKSREACTIE: O.K., niet overdreven enthousiast. RAPPORTCIJFER: 7 door Erwin Blom
Heather Nova Ademloos kijken en uitzinnig juichen. DE FEITEN: Singer/songwriter, geboren als Heather Frith te Bermuda. Tijdens haar opleiding aan een filmacademie in Amerika besluit ze dat haar roeping toch in de muziek ligt en verhuist ze naar Londen. Daar maakt ze enkele platen, waaronder het live-album Blow. In Europa vergaart zij al snel een cultstatus, totdat in 1994 de doorbraak naar het grote publiek volgt met de major-release Oyster, een album met daarop de hit Walk This World. In 1998 verschijnt de opvolger Siren. MUZIEK: Melodieuze, soms breekbare, soms in hevig gitaargeweld uitbarstende nummers. Heather Nova's stem is feëriek en bloedstollend tegelijk en geeft haar nummers een meerwaarde aan intensiteit. Vergelijkingen met Jeff Buckley zijn zeker niet uit de lucht gegrepen. HOOGTEPUNT: Het nummer dat Heather (zichzelf begeleidend op gitaar) met uitsluitend de celliste vertolkt. Het geeft precies de sfeer aan, die de zangeres en haar band neer willen zetten. DIEPTEPUNT: Geen. PODIUMPRESENTATIE: De zangeres staat met haar gitaar tussen bassist en gitariste, sluit tijdens de zang meestal haar ogen en gaat helemaal op in haar zeer sfeerbepalende muziek. De veelal statische houding van de overige bandleden past geheel in dat concept. SAMENSPEL: De band speelt lang uitgesponnen, dromerige nummers - die slechts een enkele keer langdradig klinken - en lijkt het publiek te willen betoveren. De zorgvuldige opbouw van de nummers, de uitermate sfeerbepalende zang van Heather en de duidelijk hoorbare accenten van de celliste vormen de hoofdbestanddelen van de specifieke sound. Alles valt op zijn plaats. Een enkele keer gaan de rustige passages plotseling over in uitermate explosieve intermezzo's. Het zijn echter slecht korte onderbrekingen van de dromerige rode draad. PUBLIEKSREACTIE: Het grootste gedeelte van het publiek staat ademloos te kijken en klapt tijdens de songs slechts een enkele keer mee. Maar na het einde van elk nummer wordt de band uitzinnig toegejuicht. Het is dat iedereen in de 3FM tent al staat, anders zou het keer op keer een staande ovatie zijn. RAPPORTCIJFER: 8 Maandag 24 Mei 1999 - 20:15 door André Keij
Shawn Mullins Klik hier voor de playlist DE FEITEN: Jarenlang werkte Shawn Mullins gestaag aan een tamelijk bescheiden carriere als singer-/songwriter. Hij bracht platen uit in eigen beheer en speelde met zijn gitaar en hond als enige metgezellen in kleine kroegen en koffiehuizen in en rond Atlanta, Georgia. Toen een invloedrijk radiostation zijn nummer Lullabye aan de heavy rotation-list toevoegde, had hij onverwacht een heuse hit. Talloze grote platenlabels stonden vervolgens aan de deur met de geldbuidel te wapperen. Het album Soul's Core werd uiteindelijk door Sony uitgebracht en nummers als Gulf Of Mexico en de tweede single Shimmer gaven er blijk van dat hij meer in zijn mars heeft dan een toevalstreffer. Begin 1999 werd zijn doorbraakhit Lullabye in Europa uitgebracht. DE MUZIEK: Commerciële folk-pop met kraakheldere teksten over de interessante mensen die Mullins door de jaren heen on the road is tegengekomen. HOOGTEPUNT: Pardon? Hoogtepunt? De laatste noot misschien ... DIEPTEPUNT: Kijk dat is makkelijk. Een slaapverwekkende vertoning. Had Soulwax me net vrolijk gemaakt, ziet deze bebaarde troubadour kans om mijn goede humeur in een nummer als sneeuw voor de zon te doen verdwijnen. PODIUMPRESENTATIE: Saai. SAMENSPEL: Goed natuurlijk, maar who cares. PUBLIEKSREACTIE: Enthousiast. Wat is er mis met die mensen? Hebben de bezoekers geen smaak, geen enkel kritisch vermogen, of vinden ze alles goed omdat ze nu eenmaal betaald hebben. BIJZONDERHEDEN: ... CIJFER: 3 Maandag 24 Mei 1999 - 12:15 door Erwin Blom.
Ilse de Lange Klik hier voor de playlist DE FEITEN: Almelose schoenenverkoopster gaat eind jaren negentig naar country-mecca Nashville om haar album World Of Hurt op te nemen. In Amerika is een doorbraak nog ver weg, maar Nederland heeft ze al in haar broekzak na het scoren van de hits I'm Not So Tough en I'd Be Yours. DE MUZIEK: Country-pop in de traditie van Mary Chapin Carpenter. HOOGTEPUNT: Geen. DIEPTEPUNT: Geen. PODIUMPRESENTATIE: Is net als bij haar meeste optredens sober. Alles draait om de liedjes. Visuele toeters en bellen blijven achterwege. Ilse lijkt wel wat beduusd bij het zien van de massa, want veel meer dan een verlegen 'hallo' en 'dankjewel' komt er tijdens het gehele optreden niet uit. Ze probeert af en toe wel met succes om het publiek mee te laten doen, maar iets meer conversatie naar de mensen toe (hoe voelt dat nou, de eerste keer op een Pinkpoppodium?) was leuk geweest. SAMENSPEL: Niets op aan te merken. Ilse heeft een goede, degelijke band (niet onbelangrijk, denk maar eens aan de kritiek op de band van Anouk een jaar geleden), die duidelijk in dienst staat van de zangeres. Haar stem blijft constant op de voorgrond. Alleen bij het laatste nummers mogen de mannen even los voor een instrumentaal intermezzo. De hits en overige nummes van de cd 'World of Hurt' komen goed uit de verf, maar het is jammer dat Ilse niets bijzonders voor het publiek in petto had. Conclusie: een goed, constant optreden, maar ook niet meer dan dat. In ieder geval een leuke opening voor de maandag. PUBLIEKSREACTIE: Het zal niemand verbazen dat de crowdsurfers niet in de voorste rijen te vinden waren. Publiek was wel enthousiast en klapte op verzoek van Ilse een paar keer dapper mee. De mensen vonden het goed genoeg voor een toegift. BIJZONDERHEDEN: Ilse leek aan het einde wat moeite te hebben met hebben met haar stem. Niet tijdens het zingen, maar tijdens de bedankjes tussen de nummers door. Die kwamen er wat krakerig uit. CIJFER: 7 Maandag 24 Mei 1999 - 10:30 door André Keij tweede foto
Soulwax Klik hier voor de playlist DE FEITEN: Niet al het Belgisch schoon komt uit Antwerpen. Dat bewijst Soulwax uit Gent, opgericht door de sympathieke gebroeders Stef en David DeWaele. Hun eerste album Leave The Story Untold levert in 1997 het bescheiden hitje Caramel op. In 1998 komt het op meerdere fronten succesvolle Much Against Everyone's Advice in de schappen. De plaat ontvangt de nodige loftuitingen van de muziekcritici.
Onder meer hun optreden tijdens Eurosonic in februari '99 en de 3FM-airplay van de single Conversation Intercom zorgen er voor dat ze in Nederland binnen korte tijd tot één van de meest populaire Belgische groepen uitgroeien. De multi-inzetbare gebroeders DeWaele laten zich daarnaast niet alleen als DJ's ("The Flying/ Fucking DeWaele Brothers") voor feesten en partijen inhuren, ze klussen ook bij als presentatoren van het TMF-programma Alter8. DE MUZIEK: Toegankelijke, herkenbare, stevige popsongs met een breed scala aan invloeden. Soulwax combineert klassieke rock met elementen uit de dance en klassieke muziek. Met behoud van eigen identiteit, klinken onder meer DJ Shadow, Daft Punk, Jeff Buckley en dEUS door in de muziek van de Belgen. MENING: "Erg knap gedaan, alleen liggen de invloeden er soms wel erg bovenop. Als DJ's moeten ze ook nog het één en ander leren. Los daarvan hebben die jongens gewoon erg goeie smaak." (Ariën Rasmijn)
Manic Street Preachers Klik hier voor de playlist DE FEITEN: Een van Engeland's meest gerespecteerde bands van de jaren negentig. Begonnen eind jaren tachtig als anarchistische punk-outfit, waarna ze onder leiding van songschrijver/gitarist Richey Edwards evolueerden tot een van de betere politiek getinte 'depri-popbands' van de UK, met als voorlopig hoogtepunt de plaat The Holy Bible. Na de mysterieuze verdwijning van Edwards in 1994, was de verwachting dat het in één klap afgelopen zou zijn met de Manics. Niets bleek minder waar. In 1996 kwamen de overgebleven drie leden, met bassist Nicky Wire als songschrijver, met het album Everything Must Go op de proppen. En dankzij heuse hits als A Design For Life en Australia is de bal sindsdien zelfs harder gaan rollen dan ooit tevoren. Na het horen van de in 1998 uitgebrachte langspeler This Is My Truth, Tell Me Yours heeft Q Magazine de band zelfs tot Best Band In The World Today uitgeroepen. Het politiek getinte Know Your Enemy verschijnt in 2001 en dan staat de band voor de tweede keer op Pinkpop. DE MUZIEK: Hoog gegrepen, maar nooit over the top of storend pretentieus. Gepolijste, wijd uitgemeten, maar altijd pakkende nummers die ondanks de geladen onderwerpen liedjes in de traditionele zin van het woord blijven. De Manics laten in interviews maar al te graag weten dat ze goed belezen zijn, maar maken er ook een punt van om gecompliceerde onderwerpen als de Spaanse burgeroorlog en abstracte kunst in zo simpel mogelijke termen in hun teksten te behandelen.
Degelijke, maar obligate rockshow van de Libelle-band-van-de-maand. HOOGTEPUNT: Alleen kippevel bij nog steeds fantastische single 'Motorcycle Emptyness'. DIEPTEPUNT: De spanning tussen podium en veld ontbreekt.
PODIUMPRESENTATIE: Statisch en Saai. Wilde haren zijn definitief uitgevallen. "De Libelle band van de maand"
SAMENSPEL: Degelijke, maar obligate rockshow. PUBLIEKSREACTIE: Vooraan wordt hevig gesurfd over hoofden, maar voor de rest wat lauw. Oude hit ' Motorcycle Emptyness ' en nieuwe hit ' If You Tolerate This ' worden voluit meegezongen. BIJZONDERHEDEN: Manics schijnen zondag een zware dag gehad te hebben in Duitsland en zeggen Broadbox interview af. CIJFER: 5 maandag 24 mei 1999 - 13:15 door Sander Kerkhof
FaithlessDe spanning is er af, maar goed blijft het. DE FEITEN: Groep onder leiding van de Brit Rollo, een dance-producer die onder tal van namen grote hits heeft gescoord en ook een graag gezien remixeris van andermans materiaal. Rollo is zelf alleen betrokken bij de plaatopnamen, live-optredens laat hij graag aan de andere bandleden over. Die doen dat met verve. Waar Faithless ook optreedt (Lowlands, Pinkpop, Crossing Border), geen bezoeker blijft stil staan op hits als Salva Mea, Insomnia en God Is A DJ. DE MUZIEK: Van stampende vrolijkmakende house tot indrukwekkende trieste ballads. HOOGTEPUNT: De lekkere grooves, een prima afsluiter van een goed festival. DIEPTEPUNT: Voetballeuzen en yoho-yells. Een onsje minder mag wel. En af en toe muzikaal niet spannend genoeg. PODIUMPRESENTATIE: Vakwerk, dat is inmiddels wel bekend. SAMENSPEL: Top. Een geoliede machine. PUBLIEKSREACTIE: Overdonderdend. Een juichende massa. BIJZONDERHEDEN: Faithless is een van de beste live-bands die er is, alleen heeft de groep dat de afgelopen tijd in Nederland zo vaak laten zien en horen dat de verrassing er af is. CIJFER: 8 Maandag 24 Mei 1999 - 21:15 door Erwin Blom